Έλληνες αξιωματικοί βασάνισαν τον Διονύση Λιβανό τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής προς το Μέγα Σάββατο του 1968. Γιατί τόκαμαν Σε τι πίστευαν Γιατί, όταν τον βασάνιζαν, εμαίνονταν εναντίον μου Τι σχέση έχει η στολή τους με τα έργα ιεροεξεταστών του Μεσαίωνα Πώς έφθασαν στο σημείο να θεωρούν συμβιβαστό με την τίμια και ένδοξη στολή τους το να βασανίζουν κάποιον που είναι ανυπεράσπιστος και δεν μπορεί να αμυνθεί [...] Ο Λιβανός έγραψε το βιβλίο του. Και όχι μόνο το έγραψε, αλλά και το εκυκλοφόρησε, σε εκατοντάδες πολυγραφημένα αντίτυπα, την άνοιξη του 1972. Αυτή ήταν η πρώτη έκδοση, η "παράνομη". Απαγορευμένη ήταν όχι μόνο η διανομή του βιβλίου, αλλά και η κατοχή (άνευ ειδικής αδείας) και χρήση πολυγράφου. [...] Ο Διονύσης Λιβανός, στο βιβλίο του, δεν αρκέσθηκε -το λέει ο ίδιος στο βραχύ πρόλογο του - στην αφήγηση των δικών του παθημάτων. Εγνώριζε, όταν έγραφε το βιβλίο του, ότι άλλοι είχαν υποστεί χειρότερα από όσα υπέστη ο ίδιος. Και θέλησε να τους τιμήσει. [...] Η αφήγηση των προσωπικών εμπειριών του, που αποτελεί το κύριο περιεχόμενο του βιβλίου, έχει συνδυασθεί με την αφήγηση των παθημάτων όχι μόνο πολλών άλλων, αλλά και μερικών συγκεκριμένων προσώπων, που η τραγική τους μοίρα τους εστέρησε για πάντα τη δυνατότητα να μιλήσουν. (Από τον πρόλογο του Παναγιώτη Κανελλόπουλου στην πρώτη έκδοση)