Το πόνημα αυτό αποτελεί απότοκο του γεγονότος ότι στον καιρό μας το πολίτευμα της Δημοκρατίας, την οποία επικαλούνται όλα τα καθεστώτα του κόσμου, περνά μία πολύ σοβαρή δομική κρίση και η ανθρωπότητα σ' όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης αναζητά αγωνιωδώς κάποιο διέξοδο από το πολιτικό αδιέξοδο. Το καθιερωμένο παγίως αντιπροσωπευτικό σύστημα, το οποίο αποτέλεσε κακέκτυπη απομίμηση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, αμφισβητείται σ' όλες του τις εκδοχές. Η αμφισβήτηση αυτή καθιστά όσο ποτέ επίκαιρη τη μελέτη της κλασικής Ελληνικής Δημοκρατίας, όπως γράφει ο ακαδημαϊκός Μ. Σακελλαρίου στην ομότιτλη εργασία του: "Η αθηναϊκή δημοκρατία είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό, το πιο μελετημένο και από μερικά χρόνια το πιο επίκαιρο θέμα της κλασσικής ελληνικής ιστορίας". Είναι επίκαιρο γιατί προφανώς η ανθρωπότητα αναζητά στηρίγματα και λύσεις μέσα από τις αναβλύζουσες γάργαρες πηγές της, οι οποίες πότισαν την πολιτική σκέψη της ανθρωπότητας για 2.500 χρόνια. Πιο πέρα, ετούτο το εγχείρημα υπήρξε απότοκο της προσπάθειας του γράφοντος -που έγινε και στο παρελθόν- να καταδείξει ότι ο θεσμάς της δουλείας, ο οποίος ίσχυσε στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, δεν αναιρεί καθόλου το δημοκρατικό της χαρακτήρα. Τέλος, επιδίωξη αυτού του πονήματος, σ' ό,τι αφορά τη σημερινή ελληνική δημοκρατία, είναι να καταδείξει ότι αυτή αποτελεί ένα κραυγαλέο κακέκτυπο της πρώτης. Ο ισχυρισμός αυτός αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός και μόνο ότι η σημερινή "δημοκρατία" διαφεντεύεται στην Ελλάδα από τα λεγόμενα πολιτικά τζάκια, τα οποία κυριαρχούν στο δημόσιο βίο της χώρας για πολλές δεκαετίες. Η σφαδάζουσα και η καταπιεζόμενη πολλαπλώς και πολυειδώς ελληνική κοινωνία με τον δήθεν "κυρίαρχο" λαό της οφείλει να σκύψει πάνω στο θέμα αυτό και να διδαχθεί βγάζοντας τ' αναγκαία συμπεράσματα, τα οποία θα την οδηγήσουν σε μία ανατοποθέτηση του τρόπου και των μεθόδων διακυβερνήσεώς της. Είναι καιρός ετούτος ο λαός, τον οποίο οι εναλλασσόμενοι εξουσιαστές διαφθείρουν συνεχώς και πολύμορφα, να σταθεί όρθιος. Αρκετά έζησε γονατισμένος από τη μεταπολίτευση έως σήμερα.