Περιγραφή Τα νιά της ζήσης τα βλαστάριαΤο κλάμα του νιογέννητου από το ξαφνιασμά τουτο στίγμα δίνει της ζωής στον Κόσμο που θα ζήσει.Με χάρη και με θέληση πολλή το νιό βλαστάριτο χώμα διώχνει απάνω του, που κρύβει του το φώς.Είν’ η πνοή της Άνοιξης πού ’ρχεται ζωοδότρακι αναγεννιέται μ’ ευωδιές και χρώματα η Πλάση.Και τότε η Πλάση γίνεται αγάπης αγκαλιάκαι αρχινά το έργο της η Δήμητρα στη Γή μας.Είναι η Γή - Μητέρα μας, μ’ όλα τα πλάσματά της,που όλα Ένα γίνονται κι είν’ η ζωή παρούσα.ΠαρουσίαΠαρούσα φώναξε, κι ας μη της τό ’χαμε,η ξεραμένη, όπως θαρρούσαμε, γαρδένια.Μ’ ένα λουλούδι ευωδιαστό κι ολόλευκοαπ’ τα ξερά της τα κλαδιά βγαλμένο.Εδώ ’μαι, δήλωσε, μ’ όση κι αν είχε δύναμηκαι ν’ αποδείξει βάλθηκε του λόγου την αλήθεια.Όψιμη άνοιξη κι ανάσταση της Φύσης.Κι είν’ η ζωή παντού και πάντοτε γλυκιάκαι πάντα σεβασμός και στήριξη τής πρέπει.