Περιγραφή ΤΟ ΓΑΛΑζΙΟ ΜΟΥ ΑΛΟΓΟΉρθε πάλι το γαλάζιο μου άλογομε το στοχαστικό κεφάλικαι τις φιλντισένιες οπλές.Ήταν πέρα από την κατανόησή μου πώς διέτρεξε όλες τις αποστάσειςτης νύχτας πάνω στο προσκεφάλι μου. Ήταν πέρα από τα χέρια μουη ζωηρή φωτιά του χρόνου,πέρα από τα πόδια μου η θάλασσατου ανθρώπινου στεναγμού. Έβαλα τ αυτί στα πλευρά του γαλάζιου μου αλόγου. Ψηλάφισα τις σκιέςτων χαμένων του αναβατών.Τα μαλλιά μου τα χάιδεψετο παιδί με το κάρβουνοστο χέρι, που ζωγράφιζε βέλημε κατεύθυνση τα έγκατα της γης.Άνοιξα τα μάτιακι ο θώρακας του γαλάζιουαλόγου μου ήταν μια εκκλησία αχειροποίητος,με μια κόγχη φρεσκοβαμμένημε το κάτωχρο αίμα των άστρων.