Περιγραφή Ο ΖΟΛΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣΕίχε μια έκφραση καλόβολη, φιλική, μεσογειακή, που θύμιζε γιατρό και μάλιστα παθολόγο γιατρότου περασμένου αιώνα, από εκείνους που μπαίνοντας το βράδυ μέσα στα σπίτια των αρρώστωνήταν σα ν’ άναβαν τη λάμπα με την παρουσία τους, γιατί εδημιουργούσαν αμέσως μα ατμόσφαιραανανεωμένης εμπιστοσύνης στη ζωή, γεμάτη ανακούφιση. Είχεν ακόμη κάτι το απορροφημένο, πουτου’ δινε έναν αέρα σαν ιψενικό, του τίμιου στοχαστή όχι όμως του μεταφυσικού που βρίσκεταιστα σύννεφα, αλλά του κοινωνικού, που ζει κοντά στους άλλους ανθρώπους, που πονά για δαύτουςκαι ενδιαφέρεται για τη μοίρα τους. Όσο για τα γυαλιά που φορούσε, εκείνα επρόσθεταν στημορφή του, όπως άλλωστε γινότανε τότε μ’ όλα τα πρόσωπα που χρησιμοποιούσαν γυαλιά, έναντόνο επιστημονικό, σχεδόν υπεύθυνο.Αυτή είναι η προσωπική μας εντύπωση από τα πορτραίτα και τις διάφορες άλλες απεικονίσεις τουΖολά που έτυχε να ιδούμε.