Ήμεροι κι ανοχύρωτοι Δεν περιμένουν πια εισβολείς Επιδρομές και πολιορκίες δεν υπάρχουν Δεν συνηθίζονται οι αιφνιδιασμοί Η κεφαλή των μακριών τους τραπεζιών Κοιτά σαν φωτισμένη πλώρη Ίσια στο δρόμο Κι εκείνοι από τις δυο πλευρές Με ελαφριά ενδύματα και υψωμένα κύπελλα Κοιτούν ο ένας τον άλλον Απορροφημένοι Και υπολογίζουν στην αβροφροσύνη των περαστικών Ανάμεσά τους ζήσε Χωρίς να φθάνεις Και χωρίς να αναχωρείς