Περιγραφή Τα ανείπωταΑυτή η φλύαρη σιωπή με καταβάλλει,λόγια ανείπωτα, θεριά εγκλωβισμένα.Μες στην ψυχή μου αυγατίζουν στοιβαγμέναμες στο μυαλό μου αντηχεί ο σπαραγμός τους,καθώς στην άυλη υπόστασή τους σέρνουνστα ενδόμυχά μου, που έχουν γίνει φυλακή τους.Μα εγώ μετέωρος στα θέλω και στα πρέπει,κρατώ με πείσμα αυτό το στόμα σφαλισμένο∙ωσεί παρών νιώθω ότι ζω σε σώμα ξένο,σαν σε μια στείρα και φαιδρή αλληλουχίαόπου είμαι εγώ επικριτής και αβανταδόρος.Έτσι τα ανείπωτα βυθίζονται στο τέλμα,γίνονται αθύρματα των φλύαρων σιωπώνκι εγώ πια δίχως ενοχές δηλώνω απών,σ’ αυτό το φαύλο και ιλαρό αλισβερίσιιθύνων νους μα και το πιο μοιραίο θύμα,στην κουστωδία της αέναης σιωπής.