Περιγραφή Απόδραση απ το Εγώ Κι άφησα το Εγώ μου να κοιμάται βαθιά, σκεπασμένο με τα ισχνά φτερά του και να ονειρεύεται τους αθώους εφιάλτες του. Χάραμα, η μέρα μισοκοιμισμένη κι η γη να χασμουριέται. Ατενίζοντας και χαιρετώντας τον πρωινό ήλιο, εγκατέλειψα με μιας τον περίκλειστο χώρο μου. ʼφησα μια για πάντα εκείνο το κλουβί τ αναθεματισμένο, δίχως να το πολυσκεφτώ. Ξεχύθηκα στην επαναστατημένη γη. Ήθελα να βγω έξω, να δρασκελίσω γοργά μακριά απ τη φυλακή μου. Ήθελα ν αποδράσω, ν αναπνεύσω καθαρό αέρα, να σμίξει το βλέμμα μου με τ άλλα βλέμματα, τα λεύτερα, να ενώσω την μικρή μου κουκίδα μ όλες τις υπόλοιπες και μαζί να φτιάξουμε του κόσμου το ωραιότερο ψηφιδωτό.