Περιγραφή ΠΑΟΥΛΙΝΟ: ?ραία, και εκείνος ο σύλλογος,ΚΑΡΜΕΛΑ: Ή ό,τι είναι, τέλος πάντων Έτσι, για να θυ΅ό΅αστε.ΠΑΟΥΛΙΝΟ: Τι εννοείς,ΚΑΡΜΕΛΑ: Να· για να διηγού΅αστε όλα όσα συνέβησαν, και γιατί, ποιος έκανε αυτό, τι είπε ο άλλοςΠΑΟΥΛΙΝΟ: Και για ποιον λόγο,ΚΑΡΜΕΛΑ: Για να ΅νη΅ονεύου΅ε τα πάντα.ΠΑΟΥΛΙΝΟ: Σε ποιον,ΚΑΡΜΕΛΑ: Σε ε΅άς και σε όσους θα έρθουνΠΑΟΥΛΙΝΟ: (Μετά από μια παύση) Να ΅νη΅ονεύετε τα πάνταΚΑΡΜΕΛΑ: Ναι, να τα φυλάξου΅ε Γιατί οι ζωντανοί, όταν έχετε γε΅άτη την κοιλιά και φοράτε γραβάτα, ξεχνάτε τα πάντα. Και υπάρχουν πράγ΅ατα πουΠΑΟΥΛΙΝΟ: Το λες για ε΅ένα, Πιστεύεις ότι έχω ξεχάσει κάτι,ΚΑΡΜΕΛΑ: Όχι, δεν το λέω για εσένα Αν και, ποιος ξέρει ʼσε τον χρόνο να περάσει και τότε ξανα΅ιλά΅εΠΑΟΥΛΙΝΟ: Τότε ξανα΅ιλά΅ε Πότε,ΚΑΡΜΕΛΑ: Καλά· που λέει ο λόγος. (Επικρατεί μια σιωπή. Χάνονται και οι δυο στις σκέψεις τους, σαν σε διαφορετικά πεδία)