Μια γωνίτσα απ' τον καθρέφτη μένει καθαρή και στο πρόσωπο οι ρυτίδες έκαναν αρχή. Το πρόσωπο κι ο καθρέφτης είναι της καρδιάς ο ψεύτης. ?τσι τα 'φτιαξε ο χρόνος, για να παίζει στη ζωή. Κρίμα που η αύρα φεύγει πριν προλάβει η αυγή. Βιάζεται, θέλει να σβήσει όσα φώτα έχει αφήσει. Κι εγώ που πίστεψα της νιότης μου η δύναμη πως είναι η πιο μεγάλη γελάστηκα. Ο χρόνος έχει τα φτερά κι ό,τι μας δίνει στην αρχή δε μας το φέρνει πάλι.