Περιγραφή ΜάλεβιτςΠώς να γινόταν άραγεσταγόνες δράμια από το λάδι μαςαπ’ του κορμιού το λάδιώρα την ώρα ν’ απόσταζεσε φωςΚάθε φορά και λίγο παραπάνωμέχρι την πλήρη εξάχνωσημέχρι το μόνο Φωςκι ας μην περίσσευε ίσκιος πιαδείγμα σκιάς για σύγκρισηνα γύριζαν όλα πάλι στο άσπροΚι αν στάθηκαγια μια στιγμή μπροστάστο μαύρο του Ανατροπέα τετράγωνοστην τελική η ανάγκη μουτο λευκό πάντα διαλέγειΔύσκολαΑυτές οι λέξεις φτάνουνη δύσπνοια της νύχταςίσα να βγειμόνο για να κυλήσειπάνω μου η άμμοςτων ψιθύρωνδίχως σημάδιαΚάνω πως δεν ακούωλόγια πουλιά χτυπημένακατάστηθαγι’ αυτό δεν θα πωακόμα δυνατάτης ανάσας τον στίχοΜόνο θα χαράζω επίμονασε χοντρά λεξικά σβησμένατα δύσκολα ονόματα του κόσμουαπ’ όταν αγαπήθηκε