Περιγραφή «Ποτέ πια»Ο λεπταίσθητος ποιητήςΓητευτής και γητεμένος από στοιχειά και δαίμονες του Κάτω ΚόσμουΒουτηγμένος στην απέλπιδα και σκοτεινή του θλίψηΚαθώς πενθεί τον χωρισμό με τον ΘάνατοΑπό την Φωτεινή Αρχετυπική ΑγαπημένηΤραγουδάει με Το ΚοράκιΤον εγκλωβισμό της Αιώνιας στο Άχρονο Ψυχής ως ύπαρξης στο υλικό περίβλημαΤην στιγμή που συνειδητοποιεί το αμετάκλητο του αποχωρισμού από το σώμαΤο αδυσώπητο του τέλους της φθαρτής ύληςΌταν σε τούτο ο Άνθρωπος δεν αφεθεί, ώστε να το αφήσει στον κύκλο της ΡοήςΌσο η ψυχή φυλακισμένη ενδίδει στην θλίψη που σαν πέπλο τη σκεπάζει βαρύΌσο Το Κοράκι---αδυσώπητος μάντης και άγγελος σκοτεινός---σκιάζει τη φωτεινή μορφή της Γλαύκας Αθηνάς----τη ΓνώσηΟ Άνθρωπος ανακυκλώνει την απώλεια στην θλίψη της