Περιγραφή «Δέχεσαι τη δεύτερη ευκαιρία,» «Ποιος είναι, Πού είµαι, Δεν βλέπω τίποτα. Φοβάµαι. Ποιος µου µιλάει, Ποιοι µε φέρατε εδώ, Πού είµαι,» «Δεν σε φέραµε εµείς. Νεκρός είσαι». «Μα… µα, πώς,» «Μην κάνεις ερωτήσεις που δεν µπορείς να αντέξεις τις απαντήσεις τους». «Δεν µου είπατε, όµως. Γιατί εµένα, Τι το διαφορετικό έχω εγώ,» «Πάντα δεν αισθανόσουν διαφορετικός,» «Ναι, αισθανόµουν». «Δέχεσαι τη δεύτερη ευκαιρία,» «Ναι…» «Ωραία, τότε. Τι θυµάσαι από τον θάνατό σου,»
Ήµουν είκοσι δύο χρόνων όταν πέθανα. Αυτή είναι η ζωή µου από τη στιγµή που µπήκα στον στρατό, εκείνο το καλοκαίρι. Από τότε που µου ανατέθηκε αυτή η περίεργη αποστολή. Ένας Έλληνας που ζούσε στο Λονδίνο, ο Έντουαρντ, παρουσιάστηκε για δύο εβδοµάδες στη µονάδα που ήµουν κι εγώ. Ήταν κωφός. Μόνο εγώ γνώριζα τη γλώσσα του, απ’ όλους τους στρατιώτες. Οπότε, έπρεπε να γίνω ο διερµηνέας του. Αυτή είναι η ιστορία µας. Μια ιστορία διαφορετική. Μια σχέση ιδιαίτερη, που δεν βασιζόταν,όµως, σε λόγια. Πόσο δύσκολο είναι να είσαι ο εαυτός σου µέσα σ’ έναν τέτοιο κόσµο, Σ’ έναν κόσµο που σου επιβάλλει να αλλάξεις, πείθοντάς σε συνεχώς για τη διαφορετικότητά σου,