Περιγραφή Σας χαρίζω ένα φιλί στο μέτωπο απ' το γαμψό μου ράμφος κουκουβάγιαςΠου τώρα διστακτικά ανοίγει, σαν παλιά, ξεφλουδισμένη πόρτα, που τρίζει στο σκοτάδιΑπό λεπτό σε λεπτό μια πασχαλιά θα πταρνιστεί, κοιτώντας μέσα στην καρδιά μουΑπό στιγμή σε στιγμή οι λέξεις αυτές θα εξατμιστούν, για να γίνουν σχήματα αφηρημένα ζώων και ελπίδων που βλέπουμε στα σύννεφαΚαθώς τώρα νομίζω είναι η κατάλληλη στιγμή να ακουστεί απ' τα μεγάφωνα του πεπρωμένου η επιούσια λύραΗ καμωμένη απ' το χρυσάφι ενός τυφλού, χρώμα της ανατολήςΑιώνια σφυρίχτρα των ανέμων περιμένω, ω περιμένω το σήμα που θα δώσει την εκκίνησηΓια ένα γενναίο βύθισμα στα τριαντάφυλλα χωρίς επιστροφή .