Περιγραφή Μια γυναίκα του είδους σου, είπαΈτσι που βάδισα ξυπόλητηΣτα σύνορα του μυαλούΜια γυναίκα του είδους σου, είπαΑξίζει να κοιμηθεί γυμνήΠάνω στο σώμα του Θεού για πάντα.Μια γυναίκα του είδους σουΠοδοπατημένη και παγωμένηΠεθαίνει κάθε πρωί με τη γλώσσα έξω.Έχει στις ωμοπλάτες τηςΤις μυρουδιές τις σκληρές του έρωταΚαι χέρι χέρι με τονΑπογοητευμένο ΜαγιακόφσκιΔηλώνει δημόσιαΠως αγαπάΚαι βγάζει τη ζωή όληΣαν σάλιο στο πεζοδρόμιο.Μια γυναίκα του είδους σου, είπαΔεν βάζει μαξιλάριΚάτω από το πρόσωπο σαν αγαπάΚι οι γαλάζιες φλέβες τηςΜυρίζουν μούχλαΑπό την εγκατάλειψη.Μια γυναίκα του είδους σουΠεθαίνει νέα και ξανθιάΚαι έτσι απροσδόκηταΜε την κροσσωτή απουσία τηςΣκιάζει την προδοσία.Μια γυναίκα του είδους σου, είπαΕίναι πάνταΣπαταλημένη σαν βροχή σε τενεκεδένια χούφτα.