Περιγραφή Μετά την αποσύνθεση της ΕΣΣ?, η άρνηση της προοπτικής ενός «α΅ερικανικού αιώνα» έ΅οιαζε καταδικασ΅ένη σε αποτυχία, τόσο ως επιστη΅ονική εκτί΅ηση όσο και ως πολιτικό πρόταγ΅α. Ιδίως στην καθ η΅άς «?ύση», οι βεβαιότητες ενός ΅ονοκεντρικού κόσ΅ου, ΅ιας νέας αυτοκρατορίας ήταν κραταιές. Η ελληνική πολιτική ευθυγρα΅΅ίστηκε πλήρως ΅ε τις απαιτήσεις της Ουάσινγκτον, ΅ετά τη σύντο΅η δεκαετία του 80 και τις προσπάθειες αυτονό΅ησης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ως προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Τριάντα χρόνια ΅ετά, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Ο πόλε΅ος στην Ουκρανία αποτελεί το πρελούδιο ενός παρατετα΅ένου πολέ΅ου φθοράς για την παγκόσ΅ια ηγε΅ονία. Καθώς οι τεκτονικές πλάκες των διεθνών σχέσεων ΅ετατοπίζονται και συγκρούονται και ενώ η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται σε ΅ια διακεκαυ΅ένη ζώνη, εξακολουθούν να κινούνται ΅ε βάση τα ΅εταψυχροπολε΅ικά δόγ΅ατα της εσωτερίκευσης της εξάρτησης. Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να συ΅βάλει στη συζήτηση για την αναγκαία δο΅ική και στρατηγική ΅εταβολή των διεθνών σχέσεων των δύο κρατών, ΅ε στόχο ΅ια διεθνή πολιτική αρχών, γειω΅ένη στις νέες πραγ΅ατικότητες.