Οι απαρχές της Ιστορίας της Κύπρου χάνονται στα θολά βάθη μακρινών χιλιετηρίδων, ανάμεσα σε θρύλους και παραδόσεις. Είναι απορίας άξιο -και αυτό ας επισημανθεί ευθύς εξ αρχής- πώς κατάφερε η νήσος, ενώ γεωγραφικά εντάσσεται στο χώρο της ανατολικής Μεσογείου (68 χλμ. από την απέναντι μικρασιατική ακτή, 120 από τη Συρία, 420 από την Αίγυπτο και περίπου 800 από την Αθήνα) να απορροφήσει τις πολιτιστικές και λοιπές επιδράσεις των γειτόνων της, πετυχαίνοντας "... να δημιουργήσει δεσμούς άρρηκτους με τον ελληνικό χώρο, για να γίνει τμήμα του από την Υστέρα Χαλκοκρατία έως σήμερα" (απόσπασμα από το κείμενο του βιβλίου)