Η έρευνα είναι στοιχείο εξέλιξης της επιστήμης της Εγκληματολογίας και ενδυνάμωσης της αυτονομίας της. Στο πλαίσιο αυτό, η Εμπειρική Εγκληματολογία, μέσα από τη συστηματοποιημένη παρουσίαση και κριτική ανάλυση σημαντικών εμπειρικών προσεγγίσεων, συμβάλλει στην ανάδειξη της αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης της έρευνας και θεωρίας, παρέχοντας την αναγκαία επιστημονική θεμελίωση στο θεωρητικό και εφαρμοσμένο χαρακτήρα της Εγκληματολογίας.
Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, η Εμπειρική Εγκληματολογία βασίζεται σε μεθόδους και στρατηγικές μελέτης της εγκληματικής πραγματικότητας ως ατομικού και κοινωνικού φαινομένου ταυτόχρονα και για το λόγο αυτό χαρακτηρίζεται από σφαιρικότητα και διεπιστημονικότητα. Στην οπτική αυτή, εντάσσεται το παρόν σύγγραμμα, το οποίο έχει την ιδιαιτερότητα να είναι το μοναδικό στην Ελλάδα.
Η παρούσα αναθεωρημένη έκδοση διατηρεί την αρχική δομή ταξινόμησης με βάση την κρατούσα επιστημονική διάκριση της Εγκληματολογίας του περάσματος στην πράξη και της κοινωνικής αντίδρασης. Έτσι, οι επιστημονικές έρευνες κατατάσσονται σε δύο μέρη, ανάλογα με το γενικότερο θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, ενώ το διευρυμένο εισαγωγικό κεφάλαιο αφιερώνεται στις μεθόδους και τεχνικές των εγκληματολογικών ερευνών.
Στην πλούσια ύλη του βιβλίου αυτού περιλαμβάνονται επιστημονικές έρευνες από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική, αντιπροσωπευτικές των τομέων από τους οποίους προέρχονται. Ιδιαίτερη έμφαση αποδόθηκε στα κριτήρια επιστημονικότητας των ερευνών και, κατά κύριο λόγο, στη μεθοδολογία, τη δεοντολογία και το θεωρητικό τους υπόβαθρο. Η προσέγγιση που ακολουθήθηκε ήταν εκείνη της κριτικής παρουσίασης και αξιολόγησής τους, με άξονα τη συμβολή τους στην πρόοδο της εγκληματολογικής επιστήμης, παράλληλα με τη χρησιμότητά τους στο επίπεδο μιας επιστημονικά τεκμηριωμένης, δίκαιης και ορθολογικής αντεγκληματικής πολιτικής.